Gedichten
Hier plaatsen wij zelfgeschreven gedichten over eenzaamheid. Stuur je gedicht naar jebentnietalleen@dordrecht.nl.
Zoek een gedicht
Filter op categorie
Gedreven door wat zij ‘het leven’, noemden
werd ik in een dans geworpen
waarvan ik de passen niet kende…
Kijk eens in de spiegel.
Je bent mooi, mooi zoals je bent.
En misschien voel je je alleen…
Een vrouw in terneuzen
Geen bezittingen bij zich
Vermoedelijk stond ze nog volop in het leven
ik ben gevallen in een put, ik kom er niet meer uit
ik heb geroepen om hulp, maar er komt geen geluid…
Ik schrijf jou
Maar eigenlijk mezelf
Schrijf ik verder
Kan ik alles bij mij kwijt…
“We zijn er voor je.“
“… had me ff gebeld.”
het gras en de bloemen rondom
heetten hem gastvrij heel welkom…
Thuiskomen in het lege huis
niemand die daar nog is…
maar voor ik
was er jij
jij met een mening
jij met een beeld…
De dagen korten
De avonden lengen…
In een wereld vol verdriet
wordt het soms teveel,
niemand die de ander ziet,
wie maakt dit nog heel?
vrijwel onbemerkt sloop hij nader de
avondschemer die het licht verdreef…
In deze tijd van jachten en jagen
Leven vele mensen nog in eenzaamheid…
Eenzaamheid is bepaald niet fijn
Gevoelsmatig doet het zelfs pijn…
als een ordeloze pantomime
trekt de wereld geluidloos voorbij
aan haar dubbelbeglaasde venster…
de oude ontkent naar anderen
onzeker ook richting spiegel
dat hij zich eenzaam voelt…
Jij roept
Het leven is omvangrijk…
Vervagen in de wind
Voetstappen ln het zand
Ze zijn van een kind…
Als eenling te midden van velen
kan het prettig zijn,
maar je kunt je ook vervelen…
Een hevig inwendig scheuren
een aandrang,
blijft volhardend om erkenning zeuren…
berusting zie ik bij de getekende grijsaard
zijn moede blik vertelt mij over gedogen…
Een paddenstoel alleen
op een wat mossig pad…
het lijkt een eeuw geleden
moddervlekken op de mat…
Je bent niet alleen
Er is iemand die om je geeft…
Er was in Dordrecht een eenzame dame…
Lees gedicht...De koelkast zoemt
De kastdeur piept…
zo veel meer stilte is er
rond haar dan voorheen…
Vanuit mijn raam
Zie ik de wind
Vanuit mijn raam…
Diep in de nacht lopen mensen over straat
Op weg naar huis of zoekend naar een plek…
achter de deur die je dagelijks sloot
naast de lege stoel aan tafel…
Voelt als losgeslagen van je ankers
Men drijft stuurloos maar wat rond…
waar haal je je vuur vandaan
jij man die zich warmen wil omdat…
Je bent nooit alleen
Wij zijn allemaal verbonden, samen één…
Ik sta hier alleen
De wereld lijkt leeg…
Alleen, zo alleen,
Door bos,
Door berg…
Durf te voelen wat lastig, voel wat lastig is, dat is durven.
Durf te voelen wat fijn, voel wat fijn is, dat is durven
Eenzaamheid
Is een staat van zijn…